ایمپلنت دندان روشی است موثر برای بهبود بی دندانی که از جنس تیتانیوم و زیرکونیا می باشد. هر یک از اینها مزایا و خطرات، جوانب مثبت و منفی دارند، مواردی که برخی افراد ترجیح می دهند آن را دوست نداشته باشند.در ادامه به بررسی این دو خواهیم پرداخت.
ایمپلنت دندان همانطور که از مفهوم نامش پیداست به معنی جایگزین کردن دندان از بین رفته به وسیله تکنولوژی جدید می باشد اما آیا استفاده از این تکنولوژی ارزان تمام می شود؟دندانپزشکان ما شرایطی را برای شما فراهم کردند که جراحی ایمپلنت به صورت ارزان تر برای متقاضیان تمام شود.
به تازگی شنیده می شود ایمپلنت هایی با مخزن آنتی بیوتیک ساخته شده است و این به آن معنی است که اگر بیمار بعد از عمل ایمپلنت دندانی خود دچار عفونت شود. نگرانی درباره اینکه این عفونت برای او مشکل ایجاد نکند، نداشته باشد.
اگر شما به دنبال عوامل نارسایی ایمپلنت دندان هستید اکنون به دانشی برای جلوگیری و تصحیح مشکل مجهز میشوید اولین اقدام مشورت با دندانپزشک تان است. اگر یک ایمپلنت دندان از یک تا ده سال بعد از عمل دچار شکست شود این یک نارسایی دیررس یا طولانی مدت محسوب می شود، چندین عامل وجود دارد که می‌تواند به عدم موفقیت ایمپلنت دندانی منجر گردد در ادامه با ما همراه باشید.
به گفته ژورنال انجمن بین المللی دندانپزشکی پیشگیرانه، جامعه افراد سیگاری که نیاز به ایمپلنت دندان دارند، بیشتر در معرض خطر ایمپلنت شکست خورده، و حدودا بین 6.5 تا 20 درصد هستند. بنابراین قطعا سیگار کشیدن عاملی ایمنی در ایمپلنت های دندانی شکست خورده است. سابقه سیگار کشیدن شما چیزی است که دندانپزشک شما قبل از برنامه ریزی این روش می خواهد. و برای سلامت کلی دندان ها، افراد سیگاری باید سعی کنند جلوی آن را بگیرند (همانطور که مسلماً دندانپزشکان آنها توصیه کرده اند).
بروکسیم (Bruxism) یک کلمه فانتزی به معنی کشیدن دندان ها روی یکدیگر است که در واقع رایج می باشد. این موضوع می تواند به دلایل مختلف مانند استرس، دندان های نادرست و یا دندان های از دست رفته اتفاق بیفتد. این سنگ زنی یا بستن، فشار بیشتری به دندان وارد می کند و باعث ساییدگی یا آسیب دیدن آنها می شود. معمولاً در حالی که فرد در حال خواب است، بروکسیسم یک شبه اتفاق می افتد. بروکسیم می تواند یکپارچه سازی ایمپلنت با استخوان فک را دشوار کند زیرا فشار بیش از حد به دندان ها، به فرآیند ایمپلنت آسیب می رساند. و اگر ادامه یابد، می تواند منجر به خرابی ایمپلنت گردد.
اگر بیمار ایمپلنت دندان، از لثه و دندان خود مراقبت نکند، این می تواند منجر به بیماری لثه و عفونت شود. و همانطور که قبلاً نیز اشاره کردیم، این موارد می توانند از خرابی ایمپلنت جلوگیری کنند.
مقدار بافت لثه کیفیت ادغام و یکپارچگی اطراف ایمپلنت ها را تعیین می کند. هرچه بافت بیشتر باشد، این یکپارچگی بهتر می شود. بنابراین اگر بیمار فاقد مقدار کافی بافت لثه باشد، این می تواند باعث شل شدن و در نهایت خراب شدن لانه ها شود.
اگر بیمار مبتلا به سرطان سر و یا گردن (از جمله و به ویژه سرطان دهان) بوده و تحت درمان با اشعه درمانی قرار گرفته باشد، این می تواند خطر نارسایی ایمپلنت را افزایش دهد.
بیمارانی که استخوان کافی برای پشتیبانی از ایمپلنت ندارند، شرایطی را برای باکتری ها فراهم می کنند که می توانند در آنجا وارد شده و محل را آلوده کنند. خلاص شدن از شر این ناحیه کوچک و شلوغ از باکتری برای بدن دشوار است و ممکن است دندانپزشک نیاز به تعویض ایمپلنت داشته باشد.
درست مانند خرابی های اولیه ایمپلنت، عفونت ها می توانند در دراز مدت روی ایمپلنت تأثیر بگذارند. باکتری ها می توانند در زیر لثه قرار گیرند و باعث ایجاد عفونت شوند.
بدیهی است اگر ایمپلنت آسیب دیده باشد (از آسیب دیدگی به دهان و دندان)، می تواند باعث عدم موفقیت آن شود. در صورت عدم توجه، ممکن است دندانپزشک نتواند ایمپلنت را جایگزین کند. دلایل زیادی در نارسایی ایمپلنت دندان وجود دارد، بسیاری از آنها غیرقابل اجتناب هستند (مانند بیماری های خود ایمنی و رد یک ایمپلنت) و بعضی از آنها قابل اجتنابند. (مانند استعمال سیگار)
بررسی عوامل عدم موفقیت ایمپلنت
همانطور که در بالا به آن پرداختیم، دلایل زیادی وجود دارد که ایمپلنت دندان از کار می افتد. اما این علائم به هر دلیلی به طور کلی یکسان هستند.
در اینجا علائم و نشانه های اصلی نارسایی ایمپلنت دیر و زود هنگام دندان را بررسی می کنیم:
درد اندک، تورم یا تغییر علائم شایع باعث عدم موفقیت ایمپلنت دندان می شود. اگر این علائم را اتفاق افتاد، با دندانپزشک خود تماس بگیرید.
بنابراین بعد از اینکه یک یا چند مورد از این علائم را تجربه کردید، برای مراقبت از ایمپلنت دندانی چه کاری می توانید انجام دهید؟ گزینه های مداوا چه هستند؟ نحوه مراقبت از شکست احتمالی بستگی به علت آن دارد. اما مهم نیست که علت آن چیست، اولین کاری که باید انجام دهید این است که با دندانپزشک خود تماس بگیرید. اگر ناحیه ایمپلنت آلوده است، سعی کنید به طور مرتب ناحیه را به آرامی تمیز کنید تا زمانی که بتوانید با دندانپزشک خود ملاقات کنید. بهداشت خوب دهان و دندان نیز در این موارد بسیار مهم است. هرچه زودتر متوجه عفونت شده و از آن مراقبت کنید، بهتر می شود.
از طرف دیگر ، اگر ایمپلنت به دلیل استرس یا آسیب بیش از حد از کار بیفتد، ممکن است دندانپزشک شما برای اطمینان بیشتر از آن، نیاز به انجام عمل وپیوند استخوان داشته باشد. بهترین کاری که در مورد مشکلات مربوط به ایمپلنت دندان انجام می شود این است که با دندانپزشک خود تماس بگیرید.
قبل از شروع علائم، بهترین راه برای جلوگیری از بروز مشکلات، صحیح نگه داشتن کاشت های دندانی، در جلوگیری از نارسایی ایمپلنت می باشد.
ابتدا می توانید با حفظ بهداشت دهان و دندان، مسواک زدن، نخ دندان و استفاده از دهانشویه ضد باکتریایی بدون الکل این کار را انجام دهید.
دوم، برنامه ریزی ویزیت های منظم به دندانپزشک برای سلامتی نه تنها ایمپلنت دندان بلکه سلامت کلی دهان شما بسیار مهم است. بهتر است هر سه تا شش ماه یک قرار ملاقات را تعیین کنید.
سوم، شاید بخواهید رژیم غذایی خود را به روز کنید تا غذاهای سالم بیشتری از نظر استخوان و لثه مانند شیر، تخم مرغ و ماهی بخورید. و همچنین برای جلوگیری از آسیب دیدن ایمپلنت باید از غذاهای سخت و شیرینی ها نیز خودداری کنید.
جالب است بدانید ایمپلنت ها می توانند مانند دندانهای طبیعی ما عمل کنند و جایگزین آنها شوند یعنی حتی شما می توانید آن ها را تمیز کرده و همانند دندانهای طبیعی خود به آنها غذا بخورید، بدون نگرانی در این مقاله قصد داریم تا به این نکته بپردازیم که استفاده مناسب از ایمپلنت دندان برای افراد در چه زمان است.
ایمپلنت دندان با توجه به تعداد کاشت ایمپلنت دندان و سلامت لثه مدت زمان درمان آن متفاوت می باشد . دندانپزشکان معمولا طول درمان ایمپلنت را بین پنج ماه تا هفت ماه تعیین کردند . همچنین در طول درمان باید نکات بهداشت دهان و دندان برای جلوگیری از عفونت های لثه ای رعایت کرد .
برای افزایش طول عمر ایمپلنت دندان با رعایت نکات بهداشتی می توانید تا 25 سال ارتقا دهید. در مقاله زیرپاره ای از نکات نگهداری و حفظ ایمپلنت آورده شده است. پیشنهاد میشود مقاله ای که درباره کاشت ایمپلنت و تمیز کردن دندان آماده کرده ایم را مطالعه بفرمایید .
معمولا افراد دندان های خود را که از دست می دهند از ایمپلنت استفاده می کنند که بسیار موثر می باشد . برای کاشت ایمپلنت دندان عوامل مختلفی وجود دارد یه مهمترین آن سلامت لثه می باشد .
برای ایمپلنت در ابتدا باید شرایط بیمار بررسی شود. آزمایشات لازم همچون عکسبرداری، ارزیابی استخوان ها و دندان های مجاور بیمار، مقاومت لثه و سلامت آن بررسی می شود.در جلسات بعدی، پایه تیتانیومی با بی حسی موضعی درون استخوان فک قرار می گیرد و در ادامه بیمار برای انجام ایمپلنت به پزشک مراجعه می کنند .
قرار دادن ایمپلنت ها درون لثه با بی حسی موضعی انجام می شود وشخص در آن لحظه هیچ دردی را احساس نخواهید کرد وبا از بین رفتن اثرات بی حسی، احساس درد ناک در شخص ایجاد نخواهید کرد. کاشت دندان با بیهوشی انجام نمی شود اما در شرایط پیچیده، گاهی دندانپزشک مجبور می شود این عمل را با بیهوشی انجام دهد.
